MELTEM İSPANYA'YA ALIŞMAYA BAŞLADI

Ülke:  İSPANYA

Şehir :  Lleida

Koordinatör Kuruluş :  Associació Prosec

Ev sahibi Kuruluş :  Associació Prosec

Proje Adı :  Educación en el tiempo libre para niños y jóvenes

Başlama Tarihi : 22.05.2016

Bitiş Tarihi :  22.12.2016

Merhabalar :)

 

Projemde ilk ayı tamamladım , size sürecimden bahsedeyim. Projeye başvuru, kabul edilme sürecim neredeyse 1 yılımı aldı, birçok gönüllünün de söylediği gibi uzun ve sabır gerektiren süreç. Ama sanırım en gergin zamanlar vize süreciydi. Bu arada Skype görüşmesini unutmayayım acayip stres yapmıştım sonra gördüm ki boşaymış, siz yapmayın çok basit bir dille sadece kim olduğumuzu anlamaya çalışıyorlar. :-)

Gelelim vizeye, projeme yetişemeyeceğimi düşünürken 1 hafta gibi kısa bir sürede vizeyi aldım. Yardımcı olacağını düşündüğüm için sizinle de paylaşmak istiyorum, yalnız bu belgeler 6 aydan fazla başvurular için ve direkt konsolosluğa ;

ü  Application for National Visa (İspanya)

ü  Aktivite Anlaşması

ü  Ev Sahibi Kurumdan Davetiye

ü  CIGNA Kartı ve  Insurance Certificate(250.000EUR ifadesine dikkat ediyorlar)

ü  Sabıka Kaydı(Apostil-Tercüme-Noter-Apostil)

ü  Tıbbi Rapor( Tercüme-Noter-Apostil ; Tıbbi rapor için, aile hekimimden aldım ve sorun çıkmadı yalnız iki önemli nokta var:

-  '2005 yılı Uluslararası Sağlık Tüzüğünde belirtilen, halkın sağlığı için tehlike arz edebilecek hastalıklardan hiçbirini taşımamaktadır' ibaresi mutlaka olmalı

-  Eğer aile hekiminden alınacaksa apostil yetkisi olan birinin raporu imzalaması gerekiyor aksi taktirde apostil işlemi yapılmıyor aman dikkat

! İstanbul Konsolosluğu ingilizce tercüme kabul ediyor:)

ü  Gelir Belgeleri (AGH'la gidiyor olmamız onlara birşey ifade etmiyor o yüzden ne varsa ekleyin)

ü  Aile Desteği Yazısı

ü  Gençtur'dan aldığım Destek Yazısı

ü  Biyometrik Fotoğraf - Pasaport Fotokopisi(Vize olan her sayfa) - Nüfus Cüzdanı Fotokopisi

İlk günümde, havaalanına vardığımda Mentorum ve ev arkadaşım beni bekliyorlardı, kendimi rahat hissettim. Lleida'ya geldikten sonra ilk yemeğimizi yedik ve şehir turu yaptık. Bu zamana kadar Mentorum her zaman çok ilgiliydi ve sonrasında da böyle devam etti. AGH düşünen arkadaşlara en önemli tavsiyem projeyi seçerken çok dikkatli olsunlar ve eski gönüllüleri bulup onlardan mutlaka bilgi alsınlar. Çünkü  projesinden, ev sahibi kurumdan memnun olmayan ve projesinden ayrılmak zorunda kalan arkadaşlarla tanıştım. Eski gönüllülerle iletişim kurmak eminim faydalı olacaktır.

 İkinci günümde, kurumda işlerin nasıl gittiğini öğrenip çalışanlarla tanıştık, vakit geçirdik sonrasında cep harçlığımı ve yaptığım harcamalara karşılık olan paramı aldım, mutlaka fişlerinizi saklayın:)

Kurumumda çeşitli ofisler var ben onlardan birinde çocuklarlayım. Onlarla vakit geçirip , ödevlerine yardım ediyoruz ve aktiviteler düzenliyoruz. İlk zamanlar en zor kısım tabi ;burada değinmek istediğim nokta, bulunduğum yerde kimse İngilizce konuşmuyor İspanyolca anlayıp konuşmak zorundayım ve bu çocuklarla iletişimi güçleştiriyor. O yüzden başvuru yaparken gideceğiniz yerde hangi dil konuşuluyor göz önünde bulundurun. Bununla birlikte programın güzel yanı haftada iki gün İspanyolca dersim var ve ciddi yardımcı oluyor:)

Dipnot! Eğer Catalunya'ya geliyorsanız Katalanca'ya hazır olun J

Günlük hayattan bahsedecek olursam, tamamen farklı yaşam tarzı siestayla birlikte:) Gün geçtikçe alışıyorum ve evimdeymişim gibi hissediyorum , ev arkadaşım ve kurumumdaki insanların payı büyük bunda . Fakat tam tersi de olabilirdi . Olumsuz etki bırakmak istemiyorum ama her zaman şans bizimle olmayabilir . Bu yüzden başvuru yaparken her ihtimali göz önünde bulundurup ben bunu kaldırabilir miyim diye düşünmek lazım, özellikle ilk defa yurtdışına çıkıyorsak. Yine de sadece 1 aydır burada olmama rağmen çok memnunum ve göze alınabilecek bir risk olduğunu düşünüyorum !

Ve tabi ki diğer şehirleri hatta ülkeleri gezme fırsatı benim için en güzel kısım:) Daha önce hiç denememiştim Bla Bla Car'ı gerçekten iyi işliyor burda, yeni insanlarla tanışıp güvenle seyahat edildiğini düşünüyorum.

Benim için en eğlenceli kısım varış eğitimiydi. Bir hafta Toledo'da bizim gibi, farklı ülkelerden yeni gelen gönüllülerle eğlendik, paylaştık , öğrendik. Eğitmenler her şeyiyle çok iyi hazırlanmışlardı, herkes kendinden bir şeyler buldu. Eğer Türkiye'den bir şeyler hediye etmek isterseniz eğitime getirin , kültür tanıtım gecesinde paylaşabilirsiniz :-)  Birbirimizle o kadar kaynaştık ki dönüş günü herkesin gözünde yaş vardı . Ve şimdi İspanya'nın birçok yerinde ziyaret edebileceğimiz  belki de birlikte seyahat edebileceğimiz arkadaşlara sahibiz.

Her şeyi ile birlikte ( beklentiyi yüksek tutmamak şartıyla :)) , bu programın harika bir fırsat olduğunu düşünüyorum ve eminim iyikilerimden biri olacak . Umarım sizin için de harika bir deneyim olur!

Eğer Catalunya'ya yolunuz düşerse , ya da sormak istediğiniz bir şey olursa her zaman benimle iletişime geçebilirsiniz.  Meltem Kadayıfcı meltem.kdyfc@hotmail.com

Bol şans :) 

Meltem

BAHAR KENDİ KANATLARIYLA UÇUYOR

İspanya'da EVS yapan gönüllümüz Bahar Akçan'ın 5. ay raporu.

Merhabalar :)

5. ayımı da doldurmuş bulunuyorum bugün.

Her ay çalışma tempom, tempomuz biraz daha artıyor. Bu ay en yoğun vakitlerimden birini yaşadım burada. Geçen ayki raporumda bahsettiğim İtalyan Okulu'na iki hafta boyunca her gün gidip, hem gösteri hazırlama süreçlerine, hem de gösterilerinde ışık ve müziklerini yapmada yardımcı oldum. Bi' sürü çocuğum oldu orada. Sürekli sarılıp, "Gelecek yıl gelecek misin?" diye sordular. Aileleri fotoğraf konusunda önceden uyardıkları için sizlerle fotoğraf paylaşamıyorum bu konuda.

 Bi' yandan çocuklar için projemize çalışmaya devam ederken, bi' yandan tiyatro için promosyonlar, diğer yandan tiyatronun işleri, alışverişleri. Yoğun ama keyifli. :)

Geçen ay Arjantinli bi' grup  ağırladık tiyatroda, bi' hafta boyunca. Gösteri için geldiler ve kalmak için tiyatroyu kullandılar. Bizim için tiyatro salonlarında, kütüphanede (Orada bi' koltuğumuz var) yataklar hazırlamak, onlar için de burada kalmak değişik oldu sanırım. :) Değişik insanlar tanıyoruz, değişik kültürler, bu hoşuma gidiyor.

Bu ay içerisinde Rus Amerikan bi' direktörün "Clown" atölyesine katıldım ve atölye sonunda ufak bi' sunum hazırladık seyirciye. Burada yer aldığım ilk sahneydi, haliyle heyecanlıydım. Her şey yolunda geçti. Mim, palyaço karakteri, doğallık üzerine bi'çok şey öğrendik. Bu  hafta sonu da Japon bi' direktörün meditasyon üzerine olan atölyesine katılacağım.

Geçen hafta bi' tanıdığımızı kaybettik.. Rukiye abla. Ablamın arkadaşıydı, 2 yıldır kanserle savaşıyordu, yenik düştü ardında 2 yaşında kızını ve ailesini bırakarak.. Her sürecini bildiğim için beni çok sarstı.. Buraya geldiğimden beri hiç "Ah Türkiye'de olsam" dememiştim kendime, kendimi zora sokmamak için. Ama böyle zamanlarda insan orada olmak, destek olmak; sevdikleriyle olmak, sevdiklerine sarılmak istiyor.. En büyük korkularımdan birisiydi ben buradayken sevdiğim birini kaybetmek; umarım bi' daha yaşamam. Keşke ölüm hiç yaşanmasa gerçi..

Neyse, sonraki hafta  12 günlüğüne Türkiye'ye gideceğim. Normalde iznimi diğer ülkelere ya da Madrid'in diğer bölgelerine yapmak için kullanacaktım ama, ablam bi' bebek sahibi olacak, yeğen sevgisi ve özlemi ağır bastı. :)

Bu ayki raporuma Rukiye ablanın bi' sözüyle son vermek istiyorum:

"Tek bi' hayat var, kendi kanatlarınla uç.."