NE ÇABUK GEÇTİ 5 AY!

Ülke: ALMANYA
Şehir : Nordhausen
Koordinatör Kuruluş : BJN_Bildungsakademie JugendSozialwerk Nordhausen e. V.
Ev sahibi Kuruluş : Kinderwelt am Frauenberg
Proje Adı :  Wir bauen Brücken in der Kinderwelt am Frauenberg
Başlama Tarihi : 01.04.2016
Bitiş Tarihi : 31.03.2017


Hey genc selam.

Almanya´da 5.ayimi tamamlamis bulunmaktayim. Buruk bir sevincle karsiliyorum Eylül´ü. Bu kadar cabuk nasil alistim inan ben de bilmiyorum. Daha 7 ayim olmasina ragmen gidisimi dusünüp, üzülüyorum.

Peki neler yapti bu kiz? Proje boyunca 2 seminere katilmamiz gerekli. Ilk seminerim Dresden´de idi. Gercekten muhtesem ve buyuleyici bir sehir. Burda tam 7 inanilmaz gün gecirdim. Muhtesem insanlarla tanistim ve hepsi farkli kulturlerden. Düsünsene ayni anda neredeyse 12 farkli ülkeden insanla oturup muhabbet edip, arkadaslik kurabiliyorsun. Söyle bana genc baska nerde bulabilirsin bu firsati.

2. seminer eylül ayinda. Heyecanla bekliyorum. Onun disinda kindergarten´da hersey yolunda. Calismaya degil de bir nevi hem eglenip hem deAlmancami gelistirmeye gidiyorum gibi. Gün icinde ögrendigim kelimeleri bir sonraki gun kullaniyorum böylece beynime iyice yerlestirmis oluyorum. Tavsiye ederim iyi bir taktik. Onun disinda geziyorum bol bol. Aliyorum makinami elime atliyorum trene ver elini nereye olursa. Özgür ve gencsin ve hayalini kurdugun bir seyi yasiyorsun. Insan ne ister ki daha?

Simdi gelelim senin endiselerine..
 Benim dil konusunda sikintilarim var onlari nasil halledecegim mi diyorsun? Anlasmak icin dil bilmene gerek yok inan. Zaten yapacagin projede senin gibi gönüllüler olacak ya da olmustur yani onlar icin yeni bir durum degil, icini ferah tut.

Verdikleri para gercekten yetiyor mu? Kaldigin ülkeye göre degisiyor ama har vurup harman savurmazsan yetiyor artiyor bile. Bunu her hafta seyahat eden kiz söylüyor 

Ben pek girisken bir insan degilim yalnizlik ceker miyim? Yahu ne yalnizligi, aksine Türkiye´de tanidigin insandan  cok daha fazlasini taniyacaksin. Erasmus+ sagolsun her ülkede onlarca seminerler duzenliyor katil onlara, is yerinde calisma arkadaslarin olacak sonra katildigin seminerlerden girla insan taniyacaksin yani yalniz kalmak icin baya zorlaman gerekiyor kendini genc :)

Yiyecek konusunda sikinti ceker miyim? Et yemiyorum ya da yemek yapmasini beceremiyorum? Hic dert etme Avrupalilar bu konuda biraz tembeller her seyin hazirini rahatca bulabilirsin sana bir isitmasi kalir o kadar, onu da yap ama degil mi? . Et konusunda sana tavsiyem vejetaryan yiyecekler, gercekten cok lezzetliler. Eve donuste bir cuval getirmeyi dusunuyorum ee adettendir di mi :)

He, bu arada  ülkem zor günler gecirirken ben ne mi yaptim ? Cok endiselendim, korktum ama ailemle arkadaslarimla konusunca endiselerim gitti ama bir de öylesine guzel insanlar var ki burda hepsi bana destek oldular. Kimisi sadece sarildi, kimisi bana Turk yemegi hazirladi, kimisi benim icin Turk bayragi yapti. Almanya ile iliskilerimizi dusun birde benim satirlarimi cok farkli degil mi ? Iste bu duyguyu tatmalisin genc hadi katil sende bizim tayfaya. Derdin, sikintin olursa bana ulasmaktan cekinme. Bir dahaki aya görüsürüz.... ;)

Her sey gercekten bu kadar iyi gidebilir miydi?

Ülke:  ALMANYA
Şehir :  Nordhausen
Koordinatör Kuruluş :  BJN_Bildungsakademie JugendSozialwerk Nordhausen e. V.
Ev sahibi Kuruluş :  Kinderwelt am Frauenberg
Proje Adı :  Wir bauen Brücken in der Kinderwelt am Frauenberg
Başlama Tarihi :  01.04.2016
Bitiş Tarihi :  31.03.2017

Hersey bir hayalle başladı. Üniversiteye basladigim andan itibaren aklimda sadece Almanyaýa gidip oranin tarihini, kültürünü orada yasayip ögrenmek vardi. Ama bir türlü aklima yatan bir yol bulamamistim. Taa ki 3.sinifta Nazmiye´nin ( su an Almanya´da olmamda en büyük rol oynayan insan, arkadas, dost) bana EVS’yi anlatmasina kadar.
 Gercekten hep hayalini kurdugum Almanya’ya gitmek bu kadar kolay miydi? Derken  bir yandan EVS surecini, gerekliliklerini ögrenmeye; diger yandan da basvurulara baslamistim. 2 sene boyunca aklima geldikce basvurularda bulundum ama nedendir bilinmez bir türlü kabul alamiyordum. Itiraf etmeliyim bir süre pes ettim ama sonunda eksigimin ne oldugunu buldum: gönderici kurulusum yoktu. EVS´nin temel taslarindan biriymis megersem.
Tekrardan okudum arastirdim karsima ilk GENÇTUR cikti ama diger kuruluslari da arastirmak istedim,  anladim ki bosuna vakit kaybetmisim. GENÇTUR hem bu EVS surecini uzun yillar yapiyordu hem de yurt disiyla ilgili bir cok projeleri vardi. Acikcasi kuruluslar arasinda en profesyonneleri diyelebilirim. GENÇTUR’a mail atmamla cevabin gelmesi neredeyde ayni zamanlarda oldu diyebilirim. Ön görusme sonrasi onayimi almistim artik gönderen kurulusum vardi yehuuu :) Zafer Abi´nin muhtesem tavsiyeleriyle CV’mi ve motivasyon mektubumu yeniden duzenledim. Derken projelerin hepsi bir anda gelmeye basladi. Inanilir gibi degildi... Gorusmeler , maillesmeler derken sadece 1 ayin sonunda proje bulmustum. Almanya´da kindergartenda bir proje vardi, basvurumu yaptim ve kabul aldim. kuruluslarin profesyonelligi iste tam bu noktada hissediliyor. Hersey o kadar sistemli, o kadar zamaninda ilerledi ki bana arkami yaslanip imza atmaktan baska bir is dusmedi desem yalan söylemis olmam.
GENÇTUR'un kolaylastirici yazisi sayesinde vizem 2 gunde cikti. Hersey bana rüya gibi geliyordu. Zaman bavulumu hazirlayip yola cikma zamaniydi. Biletimi Almanya´da ki kurulusum almisti.Acikcasi gün yaklastikca tedirginligim artiyordu ama yine yeniden Zafer Abi´nin destegi ve tavsiyeleriyle yola ciktim.
 

“Ich hab keine freiwillige bisher erkannt. (Daha önce hiç, bir gönüllüyle tanışmamıştım) ” Iste bu cümle ömür boyu aklimdan cikmayacak. Almanya sinirlari icinde pasaport kontrolünde bana söylenen cümle... Almanya’daki ilk iletisimim. Hersey cok guzeldi. Hayalim gerceklesmisti iste ,Almanya’daydim , basarmistim. Trenle aktarmalar yaptiktan sonra calisacagim yere ulasmistim. Kurulusum herseyi en ince ayrintisina kadar yazdigi icin yeri bulmak zor olmadi. Tren istasyonundan Suassanne beni karsiladi ve kalacagim eve gittik. Benle birlikte Nordhausen´da toplam 5 gönüllü var. Diger gönulluler beni evde bekliyorlarmis bana kucuk bir hosgeldin partisi yaptilar. Hepsi cok sicak insanlardi.
Gece gec saatte geldigim icin Nordhausen hakkinda en ufak bir fikrim yoktu. Gün aydinlaninca diger gönüllülerle beraber oturum izni, banka hesabi gibi isleri hallettik ardindan alisverisimi yapip evime döndüm.
Ilk is günü... Calisacagim yere gelmistim. Ayni sekilde burda da sicak bir karsilama beni bekliyordu. Kim demis Almanlar soguk insanlar diye :) Mentorüm hastaligindan dolayi 2 haftalik izne ayrilmisti ancak bana detaylari anlatmak icin ugradi. Hersey sistemli ve duzenliydi. Tam bana gore.. Hersey cok iyi gidiyordu.

Peki Elif ne gibi problemlerle karsilasti? 
 Aklimda hep su soru isareti vardi. Her sey gercekten bu kadar iyi gidebilir miydi? Cevap evetti. Problemler olmadi mi, oldu. Evde internet, oda konusunda bir takim sikintilarim oldu.  Aslinda bunlar büyük problemler degil ama insan evinden ayri baska yerde yasayinca bu problemleri gözünde büyütüyor. Peki nasil üstesinden geldim? Basta ailem, en büyük destekcilerim, sayesinde. Onlarin o dualarini ve bana olan güvenlerini her zaman hissettim ve hissediyorum. Annemin ve babamin bana olan inanclari beni ben yapti beni buralara kadar getirdi. Sonrasinda en büyük destegi tabi ki GENÇTUR´dan gördüm. Yasadigim her sikintida hep yanimdaydilar. Bu insana gercekten güven veriyor.
Elif su ana kadar neler yapti?

Neler yapmadi ki?  Kindergartenda cocuklarin enerjisi bana guc veriyor. Her gün ise gitmek için erkenden yatiyorum. Calistigim grupta toplamda 5 ögretmen var. Hepsinin yas ortalamasi benden baya büyük. Basta acaba dedim sıkılır mıyım? Yüzbinlerce kez hayiiiiiiiir. Hepsi benim birer ablam gibi oldu. Zamanla birbirimize o kadar cok alistik ki simdiden nasil ayrilcam ben burdan endisesi sardi beni. Her gün düzen belli, cocuklarla bir takim egitsel oyunlar oyayip, el isi, boyama, tasarim gibi cocuklarin psiko-motorlarini gelistircek seyler yapiyoruz. Bu zamana kadar 2 buyuk festival hazirladik. Birincisi yaza merhaba ikicisi okula baslayacak cocuklar icin ´Zuckertüter(seker torbalari)´ festivali. Hepsi icin cok calistik. Standlar kurduk onlarin basinda görevlerimiz vardi. Tiyatro oyunu yaptik.
Okula baslayacak cocuklar icin seker kutulari hazirlayip agaca astik. Adeta beni bir masalin icine koymuslarda orda yasiyormusum gibi. Yasadigim yer dogu Almanya´da kaldigi icin cok fazla insan yok ya da yüksek binalar. Sirinler köyü adeta burasi. Evler rengerank, insanlar sicacik.
Maceralarim devam edecek. EVS yapmayi düsünenlere tavsiyem Cok fazla düsünme hemen GENÇTUR’a basvur ve yola koyul. Hadi, hadi zaman akiyor :-)

Elif Banu Şen / Nordhausen - ALMANYA