Gülhayat Deviren 2011 Belçika

RAPOR 1:

Hangi evresinden başlamalı bilmiyorum buraya gelişimin. Bugünden başlamalı belki de. Bugün burada olmanın öneminden. Farklı bir kültürden dünyaya bakmak, olayların içine girmeye çalışmak, paylaşmak, büyümek, büyütmek. Belçika, Avrupa Gönüllü Hizmeti. Başka nasıl gelebilirdim buraya diye düşünüyorum, pek de çözüm bulamıyorum bu soruma.
Bu uzun yolculuğa beni iten her şeyin önemi var aslında. EVS yapmaya başlamadan önce, Gençtur’a iki yıl önce ilk geldiğim günü hatırlıyorum. Hatta şimdi yazarken bile aslında ne de çok zaman geçmiş, bunu düşünüyorum. Üçüncü sınıfın sonunda kısa dönem EVS yapmaya karar vermiştim. Ancak daha sonra sizinle tanılınca kısa dönem gönüllü çalışma kamplarına katıldım ve sadece iki haftada bile birçok şey öğrendim ve paylaştım. Kısa ve uzun dönem EVS arasında tercih yapmam gerekirken , sadece bir defa verilen bu fırsatın uzun dönem olanını tercih ettiğim için çok memnun ve mutluyum.

Ağustos ayında Belçika Tournai’ye bir okula geldim. Projem Steiner eğitimini uygulayan bir okul, haftanın beş günü her gün 8-16 çalışıyorum. Üç-beş yaş arası on üç şirin çocukla birlikteyim her gün. Bu eğitimi almış bir eğitmenle birlikte çalışıyoruz. Bahçeli, güzel bir okul. Tradisyonel okulların çok ötesinde, doğayla iç içe bir eğitim var burada. Çarşamba günleri tüm işler yarım gün ve bu hafta ortasında zaman yaratıyor bize. Çok çalışıyor olsak da, öğrencilerin yaptığı her tatilden biz de yararlanıyoruz.

Kaldığım eve gelince, çok şirin bir evimiz var diğer İspanyol gönüllü arkadaşım ile. Komün hayat yaşıyoruz aslında, aynı bahçeye bakan birkaç ev burada. Herkesin özle odası olduğu gibi ortak bir alan da var. Projeye başvurduğum kuruluş sahibi ve ailesi ve iki aile daha var burada. Kalabalık bir aileyiz. Her Perşembe okuldan sonra toplantı yapıyoruz, çocuklar ve pedagoji üzerine. Sakin ve düzenli bir hayat yaşıyorum burada. İnsanlar yıllardır birlikte yaşıyormuşuz gibi samimi ve içten. Birçok şeyi çekinmeden paylaşabiliyorum.

Haftanın bir bazen iki günü Fransızca dersim var. Bazen elbette zor geliyor, ancak bu fırsatı başka türlü elde edebilir miydim hiç sanmıyorum.

Yemek ihtiyacımızı ailenin mutfağından karşılıyoruz, bu konuda hiç sorun yok.
Gerçekten çok önemli ve güzel bir fırsat olduğunu düşünüyorum. Gönüllü bir projede yer almak, deneyimleri paylaşmak, deneyimlenmek ve üstelik dil öğrenmek, hepsi ayrı birer değer.

Sevgiler.

Gülhayat Deviren