18 Ekim 2016 Salı

9 AY DOLDU, DUYGULAR KARMAŞIKLAŞTI


Merhabalar :)
9. ayımı doldururken, en çok duygu karmaşası yaşıyor olduğum vakitler diyebilirim..
Geçen ayki raporumda bahsettiğimiz tiyatro projesini tamamladık; "Generando Territorio". Romanya ve Polonya'dan gelen iki gruba 2 hafta boyunca ev sahipliği yapıp, 2 Ekim'de gerçekleşen festivalimiz için ortak bi' gösteri hazırladık. Konumuz, grupların bulunduğu ülkeler hakkında eski hikayeler, fotoğraflar, şarkılar, filmler araştırıp; araştırdıkları ve etkilendikleri olaylardan gösteri hazırlamalarıydı; sonucunda da herkesin hazırlayıp sunduğu gösterileri, Gregorio (Birlikte çalıştığım yönetmen) bi' araya getirdi. Benim için ilginç bi' süreçti.. 2 hafta boyunca provalarımız İngilizce ilerledi, son zamanlarda kendi gösterim için İspanyolca çalıştık. Festivalde de kendi yazdığım tekstle birilerine İspanyolca seslenmek oldukça duygusal oldu benim için.. Ülkemde olanlara buradan bağırdım, "Özgürlük nerede?" diye..  Ev arkadaşlarımla hazırladığımız çocuk oyunlarımızı da sergiledik festivalde. İyiydi diyemeyeceğim kötüydü diyemeyeceğim gibi.. :) Gruplarla çok kaynaştık, iki hafta boyunca her yemeği birlikte yiyip, her günü birlikte geçirdik. En son vedalaşırken hepimizin gözleri yaşlı, kimimiz hıçkıra hıçkıra ağlıyor vaziyetteydik.. Biz ev sahibi kuruluş olduğumuz için sürekli dikkatli olmamız gerekiyordu, onun dışında tiyatroda süren diğer aktiviteler, açılış kapanışlar, her sabah alışverişler vs.. proje boyunca yine günde 13-16 saat arası çalışmamızı gerektirdi ama edindiğim tecrübeden dolayı mutluyum..


Projenin benim için ayrı bi' anlamı da vardı, bitiminde ev arkadaşlarım da ülkelerine dönecekti ve bu bizim hep birlikte yaptığımız ilk büyük gösteriydi.. 9 ay boyunca çok şey kattık birbirimize, birbirimiz için gerçekten önemli olduğumu hissediyorum, o yüzden haliyle çok duygusal vakitler benim için bu değişim dönemi..  Proje bitti ona üzgündüm, ev arkadaşlarıma veda edecektim ona üzgündüm, bu sırada erkek arkadaşım ziyarete geldi ona acayip sevinçliydim, ev arkadaşlarıma veda ettim ona buruktum, erkek arkadaşımla çok güzel vakit geçirdik ona mutluydum, yeni ev arkadaşım geldi onunla nasıl olacak diye kafa yoruyordum, tiyatroya, eve alışması, O'na bi'şeyler öğretme, eskiyim diye daha çok sorumluluk üstlenme; erkek arkadaşım döndü ona buruktum; duygusal olarak yordu beni bu süreç.. Yeni ev arkadaşım çok çok tatlı bi' İtalyan Allah'tan da, benim için bu değişim dönemini daha kolay kılıyor.. :)
3 ayım kaldı diye çok düşünüyorum bu ara, ayrılmak zor olacak..
Keyifli vakitler, iyi EVSler diliyorum; sevgiyle, heyecanla kalın..

Bahar Akcan - İspanya - 15.10.2016









6 Ekim 2016 Perşembe

SAMİM KISA DÖNEM AGH'DEN DÖNDÜ

Merhaba,
Ben Samim Derya ERGENE,

Projem 1 Temmuz - 10 Ağustos tarihleri arasında İspanya'da gerçekleşti. Projenin ilk kısmı olan 1 aylık projem Madrid'de çocuklarla çalışmak üzerineydi. İkincisi ise Valencia'nın Altea kasabasında 10 günlük bir arkeoloji kampıydı.
 AGH yapmadan önce önceki kamp deneyimlerime dayanarak iletişim, kültürel uyuşmazlık sorunları yaşabileceğimi düşünmüştüm bazı kişilerle. İspanya'ya vardığımda iki Ukraynalı ve bir Rus ile 1 ay boyunca aynı evde kalacağımı öğrendim. Buradaki esas çekincem diğerlerinin aynı anadile sahip olması, kolayca gruplaşma olabileceği ve sıkıcı olacağı korkusuydu. Neyse ki böyle bir şey yaşanmadı benim açımdan ilk hafta biraz uyum sorunu yaşasak da 2. haftadan sonra çok iyi bir iletişimimiz oluştu. Proje sırasında yaşadığım asli problem ilk projemde gerçekleşti. Çocuklarla çalışırken ekibimizin lideri olan İspanyol öğretmenle son 2 hafta sorun yaşadık. Tanımlanan işi yapmamıza rağmen yapış metodu üstünde uyum sağlayamadık bu da sanırım gönüllülerin kendi ülkelerindeki eğitim sistemlerinden büyük ölçüde etkilenmesinden dolayı, öğrencilerle olan iletişim metotlarındaki büyük farklılıktı. Fakat çok büyük bir sorun çıkmadan projeyi bitirdik.
 Vize konusu ise ayrı bi sorun oluşturdu. Projemin kesinleştiği tarihten sonra yaklaşık 4 haftam vardı bu sırada pasaportumun bitmesine tam 6 ay kaldığını fark ettim. Yeni pasaporta başvuru yapar yapmaz vizeye başvurdum. Fakat randevu gidişimden 6 gün öncesine verildi. Vize firmalarındaki doluluk özellikle Haziran döneminde çok fazla. Vize firmasındakiler bu kadar yakın tarihe vize çıkmasının zor olduğunu söylediler bunun üstüne insan doğal olarak daha da stres oluyor. Şans eseri gitmeden 2 gün önce vizem elime ulaştı. Vizeyi alır almaz uçak biletimi alabildim. Fakat böyle konularda vize gerektiren ülkelere gitme planı yapmadan önce etraflıca düşünmek lazım çünkü vizem daha da geç gelebilirdi.
 AGH gerçekten de benim için çok güzel bir deneyim oldu. Önceki yaz kamplarımda gönüllü olarak bulundum hep yurtdışında fakat bu sefer kısa dönem AGH olarak her şey daha farklıydı. Öncelikle çok daha özgürdük bu yüzden kendi programlarımızı kendimiz yaratmalıydık diğer gönüllü arkadaşlarla. İlk hafta bunu tam olarak oturtamasak da sonradan yavaş yavaş kendi etkinliklerimizi üretmeye başladık. Bu tür bi deneyim AGH sonrası hayatımda da çoğu şeye yardımcı oldu. Tabii ki daha bir çok katkısı oldu AGH'nin, beraber çalıştığım yerli/yabancı insanlar, yaptığımız işlerin deneyimleri vb. bir çok şey. İlk AGH'm kısa dönem olduğu için bir sefer daha uzun dönem yapmayı düşünüyorum.
  AGH'ye GENÇTUR'la gitmek benim için bir avantaj oldu. İspanyadaki organizasyonla yakın bağları var GENÇTUR'un bu sayede organizasyonlar arası yakınlık sizi de orada rahatlatıyor. Orda bulunduğum süre boyun yaz kampı için gelen bir kaç Türk gönüllüyle de iletişim kurup yardımlaştık. Zaten iyi bir ilişkiye sahip olan iki organizasyon oldukları için büyük bir problem de yaşamadım AGH'm esnasında.


30 Eylül 2016 Cuma

ZAMAN SU GİBİ AKIP GİDİYOR EVS'TE.

    MELTEM KADAYIFÇI   /  İSPANYA

Selamlar,
   1 ay daha geçmiş ne çabuk ! Zaman su gibi akıp gidiyor. Eylül'ün ilk iki haftası yeni döneme hazırlıkla geçti. Okulların açılmasıyla birlikte; nelere yapabiliriz diye araştırdık, sonbahar aktiviteleri hazırladık, ailelere bilgi aktarımında bulunduk. Bu iki hafta da çocuklar gelmedi, onlara öyle alışmışım ki bu zamanın hemen geçmesini istedim! Daha küçücükler ama hepsinin ayrı bir hikayesi var. Bazen oyun oynarken bazen resim çizerken söyledikleri  bir kelime her şeyi anlatıyor. Nasıl zor, farklı hayatlara sahip olduklarını.. Onlarla yaptığımız aktivitelerde ya da basit bir diyalogda gözlerindeki  gülümsemeyi görmek benim için en güzel motivasyon! Sanırım bu da onlarla birlikte olmanın en güzel parçası.
    

  Bu ay daha bir çabuk geçti , çünkü benim için çifte bayramdı :) Türkiye'den arkadaşlarım ziyarete geldiler. Lleida - Tarragona -Barcelona 'da dolu dolu zaman geçirdik . Geldikleri  dönem  11 Eylül'e denk geldi  yani Catalunya için en önemli günlerden birine Diada Nacional de Catalunya'ya . Bütün Catalunya'da büyük kutlamalar yapıldı. Biz de Tarragona'da onlarla eğlenme fırsatı  yakaladık. Her sokakta ayrı bir eğlence ve konser vardı. En güzel kısmı ise Human Castell (İnsan Kulesi) izlemekti. Hayli zor ; güç, denge ve cesaret gerektiriyor. Söyledikleri kadarıyla UNESCO tarafından Catalanların kültür mirası olarak kabul edilmiş . Sıkıcı olmamak adına bilgilendirmeyi burada bitiriyorum.)

Dediğim gibi bu ay  çoğunlukla olduğumuz bölgede gezdik ama ufak bir yolculukta Palma de Mallorca'ya yaptık.  Bu arada Avrupa içi Rynair'le çok uyguna seyahat edebilirsiniz!                                   Mallorca takım adalarının en büyüğü ve gerçekten harika bir doğası var. Gitmeyi düşünürseniz yapılacak birçok aktivite var ve diğer adalara (Menorca ,İbiza) da buradan tekne turu yapabilirsiniz.
Bunları okuduktan sonra belki de aklınızda 'program için gezme kısmı daha mı çok ? ' diye bir soru belirebilir. Orayı aydınlatalım.:) Toplamda 17 gün izin hakkımız var, hafta sonlarını da eklersek ...  Bir şeyler  yapmak için yeterli bir süre. Ben  gezdikçe , keşfettikçe mutlu olanlardanım. Her fırsatımı bu şekilde değerlendirmeye çalışıyorum:)

 Bir oradan bir buradan gibi oluyor ama.) Daha önce de söylemiştim kurumları iyi araştırmak gerekiyor diye. İşte bu aşamada proje hakkında kaygılarımı gideren, benden önce kurumumda gönüllü olan Dilara ile tanışmıştım.  Bana her konu da yardımcı oldu ve olmaya devam ediyor.
Birbirimizi çok az tanımamıza rağmen beni şehrine , Köln' e davet etti . Ben de hiç düşünmeden gittim. Ailesiyle ve Dilara ile çok güzel zaman geçirdik. Almanya'ya ilk gidişimdi, beklediğimden farklı bir Almanya ile karşılaştım. Sanırım insanlara karşı biraz önyargılıydım , haksızmışım. Beni çok sıcak karşıladılar. Kendimi evimde gibi hissettim. EVS sürecimdeki  en güzel  deneyimlerimden  biri oldu. Bazen güzel dostluklar için yıllar harcamak gerekmiyor, aniden karşınıza çıkıveriyor.

Gelecek ay neler var ?  Malaga'da ikinci seminerimize gidiyoruz. Yeni gönüllülerle tanışıp, yeni bir şeyler öğrenip, farklı bir bölgede bulunacağımız  için heyecanlıyım. Varış eğitimim benim için çok verimli ve eğlenceli geçmişti , eminim bu sefer de öyle olacak.
Projemdeki görevime seminerden sonra bir yenisini ekliyoruz. Bir ilkokulda haftanın belli zamanlarda İngilizce öğreteceğim. Benim için yeni bir deneyim olacak , sabırsızlıkla bekliyorum!
                                                                                                                                                    
                                                                                                                                                     Hoşçakalın,
                                                                                                                                                       Meltem 


                                                                                                                                                  

20 Eylül 2016 Salı

Esra, artık gün sayıyor, Eylül sonu AGH bitiyor.

ESRA ALACA
LYON, FRANSA


Fransa’da 11. ay bitti, kaldi mi 1 ay…

Sadece 1 ay sonra, Turkiye’ye donecegim. 1 yildir evim olan bu yerden, zor olsa da ayrilacagim.

Fransa’daki organizasyonum calisma kamplari yapan bir organizasyon oldugu icin, yaz donemi hepimiz icin cok yogundu.

Yaz demek, calisma kamplari demek. Calisma kamplari demek, 3 hafta boyunca cadirlarda kaldigimiz, bir suru insanla tanistigimiz, Fransa’nin yerelleri ile tanistigimiz, evimizde bir suru insan agirladigimiz, sirkulasyonun neredeyse 3 ay boyunca hic bitmedigi bir donem demek ! Haziran, Temmuz, Agustos aylarini 3 haftalik bir calisma kampina liderlik yaparak, 3 farkli calisma kampini ziyaret ederek ve biraz da Fransa icinde seyahat ederek gecirdim.

Bu sirada Concordia icin yazdigim iki projeden biri kabul edildi, ugrastigimiz seylerin geri donuslerini almak da bize motivasyon oldu.

Gecirdigim 11 ay icinde Fransizcam gercekten ilerledi. Bana sorarsaniz yazmasi hala en zor olan Avrupa Dillerinden biri, ancak sadece online platform kullanarak ve ulkede yasayarak (hem de uluslararasi bir cevrede), bence hic de fena olmayan bir ogrenme surecine sahip oldum.


 Aslinda bundan bir kac ay once « Fransizcam hala cok kotu, herkes ogrendi bir ben kaldim » derdim, ama isin gercegi,  kendime haksizlik etmek istemiyorum. Siz de boyle bir firsati ele gecirdiyseniz, kendinize haksizlik etmeyi acilen birakin, ogrendiginiz seylerin tadini cikarin. Bakiniz, bu gun mudurum ile Fransiz argosunu konusabiliyorum (hatta bazen bana ogreten o ve diger is arkadaslarim). Dikkat ! Herkes bu kadar sevecen olmayabilir, ancak bazen AGH gonullusu olmanin en guzel yanlarindan biri  gonulluluk esasli orada olmaniz. Eger kurulusunuz benimki gibi gonullulugun, AGH’nin, dayanisma ve informal egitimin  esaslarini sindirmis bir kurulus ise, calisma        
ekibinizle iyi kaynasmissaniz, icinizde de            
 gercekten orada olma istegi varsa ;                           her gun baska bir sey kazanacaksiniz,                  
bu deneyim hic bitmesin isteyeceksiniz !

11 ay sonunda bugun geldigim yer, tum ekip arkadaslarimin bana Fransa’da bir is bulmak icin ugrasmasi. Tum calisma kamplarinin yogunlugu da olsa, bazen telefonlar hic susmasa da mudurum ve mentorum sirf bana is ve ev bulmak icin aramalar yapti, mailler atti. Ustelik bu sadece « AGH’den sonra ne yapmak istiyorsun Esra ? » sorusuna « Calismak istiyorum, Turkiye’de ya da cok umutlu olmasam da Fransa’da. » « Aklimizda bulunur, biz bulursak sana haber veririz. » konusmasindan sonra oldu.  Buldum mu ? Hayir, bir Turk icin pek kolay degil (vize zorluklari yuzunden) -ozellikle Fransizcaniz yeterli degilse. Sonuc ; uzuluyorum cunku burada bir yil gecirdikten sonra birakmak zor olacak, ama ayni zamanda mutluyum cunku benim icin insanlarin ugrastigini gordum. Kurdugumuz bagdan mi, soz verince tutma ahlakindan mi, yoksa her ikisinden de oturu mu bilmiyorum, ama GENCTUR’dan bu projenin mailini aldigim gunun hayatimda yeni bir gun oldugunu bu gun, 453896. kez anliyorum.

Buraya yazamadigim donemlerden 4 fotograf ekliyorum. Siz de goreceksiniz, en guzel ani secmek hep cok zor, zira her an ozel oluyor !




(Resim-1) Elbette tatil de yaptım! Geçen sene AGH'den 
önce gönüllülük yaptığım YAŞÖM'de stajını 
yapmak üzere Almanya'dan Türkiye'ye gelen, 
çok sevimli Afife ile Köln'de buluştuk. 
Planlanmamış yolculuklara kendinizi hazırlayın! :)                       

(Resim-2) Concordia'nın her yıl düzenlenen genel toplantısına "20 Yıl Önce Bugün" temalı akşamına toplantısına "20 Yıl Önce Bugün" temalı akşamına  kendimi ithal futbolcular gibi hissetmedim değil!
     
(Resim-3 ve 4)Bu iki fotoğraf liderlik yaptığım çalışma kampından. Japonya, Türkiye, İspanya, Rusya, Fransa, Arnavutluk, Afganistan ve Mali'den katılımcılarla dolu dolu 3 hafta geçirdim. İlk fotoğrafta çimlerin üzerinde uykuya dalmış zavallı ben, herkes başımda fotoğraf çektirirken uyanıverdim! Gülmek yeryüzünden hiç eksilmesin!


Sevgiler,
"Ezğa"

















8'i gitti, kaldı 4 ay...

Merhabalar :)
Öncelikle son geçmiş de olsa iyi bayramlar diliyorum herkese :) Barış dolu, herkesin bayramı tadında yaşayabildiği.

Bugün 8. ayımı tamamladım Madrid'te. Artık son 4 ayım kaldı, geri sayım başladı benim için. :)
Vakit daraldıkça geçirdiğim onca güzel, zor zamanı çok özleyeceğimi şimdiden görebiliyorum.

Bu ay yalnızlığım son buldu. Ev arkadaşlarım ve tiyatro yöneticilerimiz tatilden döndüler. Önümüzdeki hafta başlayacak olan "Intercambio" adlı bir proje için harıl harıl çalışıyoruz. Bir önceki projede olduğu gibi, farklı ülkelerden tiyatroyla ilgilenen insanlar gelecek. Burada neler yaptığımızı göstereceğiz, onlar neler yapıyor onları göreceğiz.

Bir önceki projeden farkı, tüm geçirilecek zamanı, gerekli programı,oyunları, materyalleri ev arkadaşlarım ve benim tasarlıyor olmamız.  Ev arkadaşlarımla uzun bir süredir insanlara bulunduğumuz semtle ilgili eski hikayeler sorduk, eski filmler, şarkılar, araştırdık, fotoğraflar çektik. 

Gelecek olan ekiple bir şov hazırlayacağız ve proje sonunda da tiyatromuzun her yıl düzenlediği ve bu bölgede ünlü olan "Jornada Popular" adlı bir gösterimiz olacak.
Her yıl yakınımızdaki büyük bir parkı süsleyip, konserler, dans gösterileri, tiyatro gösterileri sergiliyorlarmış. Bu yıl sergilenecek tiyatro gösterileri, biz gönüllülerin uzun bir süredir çalıştığımız çocuk hikayelerimiz.   Bir önceki projeden farkı, tüm geçirilecek zamanı, gerekli programı, oyunları,yemekleri, materyalleri ev arkadaşlarım ve benim tasarlıyor olmamız.
Yorucu da olsa organizasyon ve tiyatro anlamında birçok şey katıyor bana..

Onun dışında gittiğim ikinci EVS eğitiminden tanıştığım iki Yunanlı arkadaşımı ve üç Türk arkadaşımı misafir ettim evimde. Madrid'i gezdik, müzeleri, daha önce gitmediğim yerleri.. Keyifli zamanlardı ve en keyiflisi, hem eğitimler hem de olağan EVS'imizle bi'çok güzel insan tanıyıp, birçok yerde kendimize kapı aralıyor olmamız..

Eklemek istediğim bir şey var, kişisel blog da yazıyorum fırsat buldukça. Daha çok bilgi, fotoğraf görmek isterseniz okumanızı dilerim.  " http://baharakcan.blogspot.com.es " Ve tabii daha önce de söylediğim gibi, sorularınız varsa, buralardaysanız ya da konuşmaya ihtiyacınız olursa buralardayım hep : baharakcan94@gmail.com   :-)

Şimdilik bol keyifler, keyifli deneyimler diliyorum.

BAHAR AKCAN


18 Eylül 2016 Pazar

ALPER KISA DÖNEM EVS'TEN MUTLU DÖNDÜ

 Summer EVS in Kuterevo Refuge

Kısa dönem yaz EVS programı Kuterevo Ayı Barınağı’nda, 36 gün süren bir projeydi. Projeye katılan grup 5 farklı ülkeden toplam 11 kişinin katılımıyla gerçekleşti.

Proje, -The Bear Refuge- Hırvatistan’da küçük bir köy olan Kuterevo’da yılda ortalama 200 gönüllünün katılımı ve desteğiyle sürdürülüyor. Projenin temel kaynağını gönüllüler oluşturuyor. Hırvatistan içinden ve diğer ülkelerden 1978 yılından bu yana gönüllü gruplarıyla birlikte çalışılıyor.
    Genç ayıların bulunduğu alan ve gönüllüler                                                                                                               

Köy yaklaşık 600 nüfuslu ve Velebit Dağları kenarında güzel ve küçük bir köy. Ulaşım Zagreb’den sonra Otocac kasabası üzerinden rahatlıkla sağlanıyor. Gönüllüler ve köy halkı sürekli bir etkileşim içerisinde. Projenin koordinatörleri iletişimi güçlendirmek için yurtdışından gelen gönüllülerin basit seviyede de olsa Hırvatça öğrenmesine yardımcı oluyor. Ayrıca köy yaşamının korunması ve yerel halkın desteklenmesi konusunda da çok hassaslar.

EVS grubu olarak projemiz 3 Ağustos-5 Eylül tarihleri arasında gerçekleşti. İlk günlerde EVS programını, grubu ve organizasyonu tanımak için farklı etkinlikler yapıldı. Ayrıca program devam ederken de zaman zaman ayılarla, doğayla ve EVS’le ilgili atölyeler düzenlendi. Haftalık programlar oluşturularak ilerlendi. Grup içinde ayılarla ilgilenme ve besleme, temizlik, yemek, bahçe işleri, yapı ustalarıyla çalışma gibi işler ve ekipler oluşturularak çalışıldı. Ziyaretçiler için hediyelik eşya yapan gönüllüler 


Aynı zamanda EVS grubu dışında farklı organizasyonlarla orada bulunan gruplarla birlikte çalışıldı. Yakın çevredeki farklı bölgeler tanıtıldı ve boş zaman aktivitesi olarak yürüyüş ve kamplar yapıldı. 

Organizasyonun kurucularından ve şu anda da başında bulunan Ivan, doğayı, çevreyi ve ayıları tanıtmak ve bilgilendirmek amacıyla toplantılar düzenledi. Bunun dışında gönüllülerin önemli bir görevi de gelen ziyaretçilere rehberlik etmek ve organizasyonu anlatıp farkındalık yaratmaktı. Barınağın tüm geliri ziyaretçilere hediyelik eşya satışından sağlanıyor.
                                                                                                                                                                 Köy yakınında organizasyona ait bir kamp alanı

Uzun yıllar devam eden bir proje olması ve organizasyonun düzenli olması katılımcıların uyumunu kolaylaştırdı. Proje sonuç olarak hem gönüllüler hem de organizasyon adına faydalı bir şekilde tamamlanmış oldu.


Not: https://kuterevo.wordpress.com/ adresinden ayrıntılı bilgi alınabilir
Alper Kocabıyık

2 Eylül 2016 Cuma

NE ÇABUK GEÇTİ 5 AY!

Ülke: ALMANYA
Şehir : Nordhausen
Koordinatör Kuruluş : BJN_Bildungsakademie JugendSozialwerk Nordhausen e. V.
Ev sahibi Kuruluş : Kinderwelt am Frauenberg
Proje Adı :  Wir bauen Brücken in der Kinderwelt am Frauenberg
Başlama Tarihi : 01.04.2016
Bitiş Tarihi : 31.03.2017


Hey genc selam.

Almanya´da 5.ayimi tamamlamis bulunmaktayim. Buruk bir sevincle karsiliyorum Eylül´ü. Bu kadar cabuk nasil alistim inan ben de bilmiyorum. Daha 7 ayim olmasina ragmen gidisimi dusünüp, üzülüyorum.

Peki neler yapti bu kiz? Proje boyunca 2 seminere katilmamiz gerekli. Ilk seminerim Dresden´de idi. Gercekten muhtesem ve buyuleyici bir sehir. Burda tam 7 inanilmaz gün gecirdim. Muhtesem insanlarla tanistim ve hepsi farkli kulturlerden. Düsünsene ayni anda neredeyse 12 farkli ülkeden insanla oturup muhabbet edip, arkadaslik kurabiliyorsun. Söyle bana genc baska nerde bulabilirsin bu firsati.

2. seminer eylül ayinda. Heyecanla bekliyorum. Onun disinda kindergarten´da hersey yolunda. Calismaya degil de bir nevi hem eglenip hem deAlmancami gelistirmeye gidiyorum gibi. Gün icinde ögrendigim kelimeleri bir sonraki gun kullaniyorum böylece beynime iyice yerlestirmis oluyorum. Tavsiye ederim iyi bir taktik. Onun disinda geziyorum bol bol. Aliyorum makinami elime atliyorum trene ver elini nereye olursa. Özgür ve gencsin ve hayalini kurdugun bir seyi yasiyorsun. Insan ne ister ki daha?

Simdi gelelim senin endiselerine..
 Benim dil konusunda sikintilarim var onlari nasil halledecegim mi diyorsun? Anlasmak icin dil bilmene gerek yok inan. Zaten yapacagin projede senin gibi gönüllüler olacak ya da olmustur yani onlar icin yeni bir durum degil, icini ferah tut.

Verdikleri para gercekten yetiyor mu? Kaldigin ülkeye göre degisiyor ama har vurup harman savurmazsan yetiyor artiyor bile. Bunu her hafta seyahat eden kiz söylüyor 

Ben pek girisken bir insan degilim yalnizlik ceker miyim? Yahu ne yalnizligi, aksine Türkiye´de tanidigin insandan  cok daha fazlasini taniyacaksin. Erasmus+ sagolsun her ülkede onlarca seminerler duzenliyor katil onlara, is yerinde calisma arkadaslarin olacak sonra katildigin seminerlerden girla insan taniyacaksin yani yalniz kalmak icin baya zorlaman gerekiyor kendini genc :)

Yiyecek konusunda sikinti ceker miyim? Et yemiyorum ya da yemek yapmasini beceremiyorum? Hic dert etme Avrupalilar bu konuda biraz tembeller her seyin hazirini rahatca bulabilirsin sana bir isitmasi kalir o kadar, onu da yap ama degil mi? . Et konusunda sana tavsiyem vejetaryan yiyecekler, gercekten cok lezzetliler. Eve donuste bir cuval getirmeyi dusunuyorum ee adettendir di mi :)

He, bu arada  ülkem zor günler gecirirken ben ne mi yaptim ? Cok endiselendim, korktum ama ailemle arkadaslarimla konusunca endiselerim gitti ama bir de öylesine guzel insanlar var ki burda hepsi bana destek oldular. Kimisi sadece sarildi, kimisi bana Turk yemegi hazirladi, kimisi benim icin Turk bayragi yapti. Almanya ile iliskilerimizi dusun birde benim satirlarimi cok farkli degil mi ? Iste bu duyguyu tatmalisin genc hadi katil sende bizim tayfaya. Derdin, sikintin olursa bana ulasmaktan cekinme. Bir dahaki aya görüsürüz.... ;)